Pewne rzeczy i czynności są dla nas naturalne od urodzenia i niezależne od nas – bije nam serce, oddychamy.. Siedzenia, raczkowania, a następnie chodzenia musimy się nauczyć, tak samo smaków, słów, kolorów, lecz jest nam to wpajane i wchodzi do naszego zycia naturalnie. Dlaczego więc pewnego rodzaju nawykiem od samego urodzenia nie mogłoby stać się np. zdrowe jedzenie i dostarczanie sobie odpowiednich składników?

 

Dzieci, jako istoty początkowo dość nie świadome, są pod ogromnym wpływem otoczenia i przede wszystkim tego, co zobaczą lub zaczerpną od rodziców. Dorosłym cięzej jest odejść od swoich przyzwyczajeń, poznanych smaków niekoniecznie zdrowych rzeczy.. jednak dzieci możemy nauczyć zdrowych nawyków, aby nie borykały się później z samym sobą przy próbach oczyszczania swojej diety. Co musimy wtym celu zrobić? Ano jest kilka praktycznych sposobów, aby w tym pomóc.

Smaki większości dań, ze względu na większą ilość kubków smakowych, są dla dzieci wystarczajaco wyraziste. Nie ma potrzeby więc szczególnego doprawiania nadmiernie niektórych dań, w ten sposób dziecko przyzwyczai się do naturalnego smaku większości składników i nie będzie potrzebowało tego w przyszłości. I nie mowa tu akurat o ziołach, lecz m.in. o soli czy przyprawach z glutaminianem sodu. Dania powinny być także zróżnicowane, a cała dieta różnorodna, aby dostarczyć mu wszystkich potrzebnych do wzrostu i prawidłowego funkcjonowania składników. Można wtedy wykryć także w czas nietolerancja pokarmowe lub alergie.

Z racji, że dzieci w większości 'jedzą oczami' i często smak ma dla nich drugorzedne znaczenie przed wyglądem, niektórzy rodzice stają przed wyzwaniem upiększania swoich potraw, aby dziecko w ogóle się nimi zainteresowało. Można tu połączyć przyjemne z BARDZO pożytecznym – kolorowe warzywa zawsze przyciągną wzrok, a ich spożycie przez dziecko przyniesie bardzo dużo korzysci. Najlepiej dodawać je do każdego posiłku, aby wyrobić nawyk jedzenia warzyw (zwłaszcza surowych i świeżych) jak najwięcej. Wszelkie przetworzone produkty oraz te zawierające niepotrzebne składniki starajmy się zamieniać lub eliminować. Im krótsze składy produktów, tym lepiej. Nie 'faszerujmy' dziecka także fast-food'ami. Powinniśmy dostosować również porę, czyli ustalić około 5 posiłów, aby dziecko nie było głodne i starać się, aby nie podjadało pomiedzy posiłkami – bardzo ułatwi mu to organizację ejdzenia i czasu w przyszłości. Porcje również powinny być odpowiednie – wiadomo,że żaden rodzic nie przygładza dziecka, częściej sytuacja ma się w inną stronę – porcje są za duże, co przyzwyczaja do przejadania się, co w przyszości może skutkować wieloma chorobami oraz otyłością lub nadwagą. Jedzenie nie powinno być formą pocieszenia czy nagrody za coś, nikt przecież nie chce mieć wyrobionego 'zajadania' smutków czy niepowodzeń. Nagrodą czy spełnieniem raz na jakiiś czas zachcianek powinno być podanie raczej bakalii czy owoców, zamiast czekoladowych wyrobów czy chipsów. Owoce i zdrowe przekąski powinny być także łatwo dla dziecka dostępne, z góry przygotowane do spożycia (umyte, pokrojone i wystawione na widok), wtedy na pewno częściej i chętniej po nie siegnie. Niezdrowe i napakowane chemią słodycze nie powinny znajdować się raczej nigdzie, a nawet jeśli, to nie w widocznym miejscu.

Nie dotyczy nas to tylko jako rodziców - chcąc być 'dobrym' wujkiem lub ciocią lepiej kupmy dziecku do jedzenia coś zdrowego, zamiast obdarowywać je żelkami czy lizakami. 

Dobrym nawykiem i codzienna czynnością, która będzie skutkować przede wszystkim zdrowiem jest wyrobienie potrzeby picia wody. Dziecko, które będzie piło jej dużo nie będzie tak chętnie sięgało po wszelkie słodzone napoje, a dodatkowo będzie odpowiednio nawodnione. Dziecko powinno mieć też zawsze spakowane drugie śniadanie, by nie zastępować wartościowego posiłku tym, co pod ręką. Śniadanie w domu także powinno być obowiązkowo zjedzone.

 

Sama czynność jedzenia powinna być pewnego rodzaju rytuałem – jedzcie i karmcie dziecko w spokojnej atmosferze, nie dajmy się dziecku specjalnie rozpraszać, a w wieku starszym zadbajmy, aby nie korzystały z komputera i nie oglądały w trakcie jedzenia telewizji. Ilość jedzenia, które wtedy spożyją z reguły będzie większa, bo większosci kęsów i samej czynności poprzez brak skupienia mogą nawet nie zarejestrować.

Aby nauczyć dziecko mówić musimy często zwracać się do niego, aby wpic mu naturalnie znaczenie słów. Większe dzieci także często słuchają rodziców wpatrzone jak w obrazek – warto więc czasem podstepnie to wykorzystac, opowiadając dziecku podczas zakupów o dobrych produktach i o tym , dlaczego powinny je jeść. Dzieci rozumieją częściej więcej, niż się nam wydaje, taka 'taktyka' może więc dobrze zadziałać, a na pewno nie zaszkodzi; )

Musimy także sami starać się stanowić przykład, ponieważ dzieci są dobrymi obserwatorami – jeśli będziemy jeść w pośpiechu, za mało lub za dużo, nieodpowiednie produkty – nic się nie ukryje, a nasze słowa nie będą traktowane w tej kwestii poważnie. Przy okazji w sposób prowadzący do nauczenia dziecko zdrowego stylu życia, sami się tego nauczymy, a to może być zmiana tylko na plus; )