(English School of Arms and Art of Self-Defense Academy), w której uczył boksu, szermierki i sztuki walki specjalnym kijem, zwanym quarterstaff. Walki bokserskie odbywały się wówczas bez rękawic i trwały do czasu aż któryś z zawodników został znokautowany lub opadł z sił.
Kamieniem milowym tego sportu było stworzenie i ujednolicenie jego zasad. Pierwszy zbiór przepisów określających warunki rozgrywania walk bokserskich ogłosił 16 sierpnia 1743 roku jeden z uczniów Figga – Jack Broughton. Tak zwane Broughton's Rules mówiły o walkach toczonych na kwadratowym polu otoczonym linami, na środku którego znajdował się punkt startu, gdzie zaczynano i wznawiano walkę. Walka podzielona była na rundy, pomiędzy którymi następowały trzydziestosekundowe przerwy. Rundy nie miały określonego limitu czasowego, trwały tak długo, aż któryś z zawodników upadł po otrzymanym ciosie. Zawodnikom zabronione było bicie leżącego lub klęczącego przeciwnika, chwytanie za włosy i spodnie oraz uderzanie w części ciała poniżej pasa. Pojedynek trwał do momentu, w którym jeden z zawodników nie był w stanie kontynuować walki. Zasady Broughtona obowiązywały prawie sto lat. W 1838 roku zostały zmodyfikowane i sprecyzowane w tzw. London Prize Ring Rules.