Ścięgno Achillesa jest to najgrubsze i najsilniejsze ścięgno w naszym organizmie. Ścięgno Achillesa stanowi połączenie pomiędzy mięśniami łydki a kością piętową. Znajduje się w tylno-dolnej części podudzia. Najważniejszą funkcją ścięgna Achillesa jest udział w zgięciu podeszwowym stopy, ruchu wykonywanym wielokrotnie podczas chodzenia na palcach, biegania czy skakania. Mimo dużej wytrzymałości, ścięgno Achillesa stosunkowo często ulega przeciążeniom i urazom. Średnia długość ścięgna Achillesa wynosi 15 centymetrów. Początek ścięgna Achillesa mieści się mniej więcej...

w połowie długości łydki. Ścięgno Achillesa nie jest jednorodne pod względem kształtu. Jego początkowy odcinek jest płaski i szeroki, natomiast dalsze fragmenty ulegają stopniowemu zwężaniu i zaokrąglaniu. Ścięgno Achillesa otoczone jest cienką pochewką, która umożliwia swobodne ślizganie się ścięgna podczas wykonywania ruchów. Ich zadaniem jest zmniejszenie tarcia powstającego pomiędzy ścięgnem a kością. Środkowa część ścięgna Achillesa posiada stosunkowo najsłabiej rozwiniętą sieć naczyń krwionośnych. Jest to istotny czynnik, który zwiększa podatność na urazy. Ścięgno Achillesa na wysokości 2-6 centymetra powyżej guza piętowego jest najbardziej narażone na uszkodzenie, a w skrajnych przypadkach na całkowite zerwanie. Ścięgno Achillesa wykorzystujemy podczas zwykłego chodzenia, a także przy bieganiu i skakaniu. Ścięgno Achillesa pełni również szereg dodatkowych funkcji, stabilizuje staw skokowy, amortyzuje wstrząsy oraz bierze udział w odwracaniu stopy, rotacji jej zewnętrznej krawędzi ku dołowi. Za pośrednictwem ścięgna Achillesa, mięsień płaszczkowaty pozwala nam na utrzymanie pozycji stojącej. Dzięki niemu podczas stania nasze podudzia utrzymują stałą pozycję względem stóp i nie pochylają się ku przodowi.